İnsanlara neyi hatırlatıyorsun?
Çevrendeki insanlar, tanıdıkların sana baktıklarında akıllarına ilk ne geliyor. Dünyevî, boş, geçici ve faydasız şeyler mi? Yoksa bâkî, kalıcı ve çok büyük faydaları bulunan ahirete yönelik şeyler mi?
İmanını gözden geçir!
Eğer ilk başta söylediğimiz şeyleri hatırlatıyorsan, ne yazık ki bu, imanının zayıflığına işaret ediyor. İmanını gözden geçir ve nefis muhasebeni yap. “Benim bu konuda ne tür eksiklerim var ve bu eksikleri nasıl giderebilirim?” gibi sorularla kendini sorgulayıp problemi çözme yolunda adımlar at.
Peygamber Efendimiz buyuruyor ki:
“Birlikte oturduğunuz dostlarınızın en hayırlısı, görünüşüyle size Allah’ı hatırlatan, sohbetiyle sizin güzel amellerinizi arttıran, salih ameliyle/güzel fiil ve davranışlarıyla size ahireti hatırlatan kimsedir”
(Suyutî, Camiu’s-sağir, 2/14)
“Dostun hayırlısı; Allah’ı zikrettiğinde sana yardım eden, O’nu unuttuğunda sana hatırlatandır”
(Suyutî, Camiu’s-sağir, 2/11)
Dünyaya bunun için gönderildin!
“İnsanın bu dünyaya gönderilmesinin hikmeti ve gayesi Hâlık-ı Kâinatı (kâinatın yaratıcısını) tanımak ve O’na iman edip ibadet etmektir.” (Risale-i Nur) Bu vazifelerin yerine getirilmesi de ancak için sık sık Allah’ı hatırlamakla mümkündür.
Eğer biz İslâm ahlâkını hayatımıza geçirseydik…
Evet, konuşarak anlatmaktan daha da etkili olan metod, aşayarak anlatmaktır. Bu yüzden Hz. Peygamber (sav)
Allah’ı hatırlatan dostlar hakkında bu tür övgülerde bulunuyor.
Bediüzzaman Hazretleri bütün bu meseleyi şu veciz ifadeyle özetletliyor:
“Eğer biz ahlâk-ı İslamiyenin ve hakaik-ı imaniyenin kemalatını ef’alimizle izhar etsek, sair dinlerin tâbileri, elbette cemaatler halinde İslamiyete girecekler. Belki küre-i arzın bazı kıtaları ve devletleri de İslamiyete dehalet edecektir.”
(Tarihçe-i Hayat)
